Ilustrovani plakat Živela Jugoslavija nastao je povodom izbora za narodne poslanike Kraljevine Jugoslavije, koji su održani 8. 11. 1931. godine. Na izborima nisu učestvovale opozicione partije, već samo nosilac jedine, postavljene vladine zemaljske liste, general Petar Živković, tadašnji predsednik ministarskog saveta. Bio je vođa Jugoslovenske radikalne seljačke demokratije. Na plakatu je prikazana žena koja predstavlja alegoriju Kraljevine Jugoslavije. Desnu ruku podiže prema suncu na kome je ispisan datum izbora (8. 11. 1931). Sa njene leve strane napisano je Živela Jugoslavija (ćirilicom i latinicom). Levom rukom pridržava grb Kraljevine Jugoslavije, koji se nalazi na postamentu gde je ispisan datum uvođenja šestojanuarske diktature (6. 1. 1929). Iza postamenta su prikazani protivnici Kraljevine Jugoslavije koji nose parolu na kojoj piše: ”Sva nam je nada u vašem radu” (na srpskom jeziku ćirilicom, na hrvatskom jeziku latinicom i na slovenačkom jeziku.) Ta parola je upućena grupi političara prikazanoj u donjem desnom uglu plakata. U pitanju su opozicione partije koje nose parolu sa natpisom: “Nama je partija preča od svega“ (na srpskom jeziku ćirilicom, na hrvatskom jeziku latinicom i na slovenačkom jeziku). Naspram njih se nalazi narod držeći zastavu na kojoj piše: “Nama je otadžbina preča od svega“, takođe na sva tri jezika.

 Obronci Fruške gore, u blizini moćne reke Dunav, oduvek su privlačili stanovništvo da se tu naseljava – još od praistorijskih vremena. Čim su Rimljani osvojili panonske prostore, početkom 1. veka nove ere i osnovali provinciju Panoniju, započeli su intenzivnu izgradnju puteva, naselja i gradova. Kako bi se odbranili od čestih varvarskih upada, krajem 1. i početkom 2. veka podigli su niz utvrđenja na desnoj obali Dunava (limes). U ovo vreme bilo je veoma živo na prostorima Panonije. I u potonjim periodima, 3. i 4. veku, ovde je živelo raznovrsno stanovništvo, pripadnici različitih naroda, a tu su naseljavani i rimski veterani nakon vojne službe.

 U Zbirci stare i retke knjige nalazi se nekoliko primeraka prvih izdanja jednog od najvećih srpskih pesnika – Miloša Crnjanskog. Među njima je i antologija Pesme starog Japana, koju je sastavio od svojih prevoda japanske lirike služeći se engleskim, francuskim i nemačkim prevodima, na koje je nailazio boraveći 1920. godine u Parizu. Avangardni pokreti nakon Prvog svetskog rata posezali su za udaljenim inspiracijama, otkrivajući u čarima Dalekog istoka motive koji su ih nadahnjivali i pobuđivali. Ukoliko i nije poštovan princip prevođenja sa jezika nastanka umetničkog dela, antologija je predstavljala veliki pomak u civilizacijskom smislu. Ako je Ivo Andrić u Ex Pontu prvi u srpskoj književnosti pomenuo reč Japan, Miloš Crnjanski je bio taj koji je našoj sredini otkrio japansku poeziju, kako kaže Kajoko Jamasaki, koja predaje na beogradskom Univerzitetu. Ona je u ovoj antologiji otkrila posebno zastupljen motiv trešnjinog cveta, a koji je svoje mesto našao i u originalnoj poeziji Miloša Crnjanskog, vezujući ga za Srem i zavičaj.

 „Danas je Dan Republike
I stari se sjeća ratnih dana,
Žao mu je što se ni klinci
Više ne igraju partizana.“

– Zabranjeno pušenje, Dan Republike

Dan Republike bio je jedan od najvećih praznika u socijalističkoj Jugoslaviji što se ogleda u činjenici da je, uz Novu godinu i Prvi maj, bio jedini praznik za koji su se dobijala dva neradna dana – 29. i 30. novembar. Raspadom socijalističke Jugoslavije ovaj praznik je ukinut u svim državama naslednicama, a kod nas tek 2002. godine, kada je zvanično prestala da postoji Savezna Republika Jugoslavija.

Danom Republike svake godine se obeležavalo Drugo zasedanje Antifašističkog veća narodnog oslobođenja Jugoslavije (AVNOJ-a) održano 29. i 30. novembra 1943. u Jajcu. U pitanju je bila svojevrsna narodna skupština, koju su činili delegati izabrani od strane novih, narodnih vlasti, nastalih na oslobođenim teritorijama ratom razorene i okupirane Jugoslavije. U formiranju AVNOJ-a ključnu ulogu je imala Komunistička partija Jugoslavije, koja je želela da legitimiše svoju borbu i pred jugoslovenskim stanovništvom i pred međunarodnim faktorima, pogotovo jer nije imala podršku Jugoslovenske vlade u izbeglištvu. Među članovima AVNOJ-a bilo je i predstavnika drugih, opozicionih političkih partija Kraljevine Jugoslavije.

Značaj Drugog zasedanja AVNOJ-a je bio u tome što je odlukama donetim na ovoj skupštini raskinuto sa starom Jugoslavijom. Odbačen je Oktroisani ustav kralja Aleksandra, oduzet legitimitet Jugoslovnskoj vladi u izbeglištvu, a Jugoslavija je konstituisana kao demokratska federacija u kojoj je garantovana ravnopravnost svih njenih naroda. Na zasedanju u Jajcu je izabran i Nacionalni komitet oslobođenja Jugoslavije (NKOJ) koji je bio prva, privremena vlada nove Jugoslavije.

                        
Govor J. B. Tita na Drugom zasedanju AVNOJ-a (izvor: sajt Muzeja Jugoslavije)

 29. novembra 1922. godine, na današnji dan, pre nepunih sto godina otvorena je Tutankamonova grobnica – jedno od najvećih arheoloških otkrića svih vremena.

 Ovim povodom, u Muzeju Vojvodine će od 1. decembra 2020. biti otvorena izložba Nakit iz starog Egipta i Rima, na kojoj će posetioci imati priliku da vide fotografije izuzetnih primeraka staroegipatskog nakita – između ostalog, zlatnu narukvicu sa ukrasom od lapis lazulija i ogrlicu sa priveskom u obliku sokola, ukrašenu umetcima od zlata, karneola, kalcedona i bojenog stakla, koje pripadaju Tutankamonovoj kolekciji.

Suberat, kopija Justinijanovog solida

Numizmatička zbirka Muzeja Vojvodine poseduje jedan primerak onovremenog vizantijskog falsifikata cara Justinijana (537-565). Ovaj novac čije je jezgro od bronze, a u ovom slučaju prevučeno zlatnom prevlakom se naziva suberat (subaeratus). Kopije ovog tipa, prevučene prevlakom od vrednijeg metala – suberati, evidentni su i u u ranijim periodima Rimskog carstva. Dilema kod ovog dosta dobro izrađenog primerka je da li se radi o privatnom falsifikatu ili tvorevini države. Dobra izrada sa kvalitetnom zlatnom prevlakom upućuje na to da je u pitanju falsifikat same države, da li za isplatu vojske u vreme novčane oskudice ili pak lokalne izrade za potrebe vojske u nemogućnosti dostavljanja novca u ratnim uslovima. Poznato je iz ranijeg perioda rimskog carstva da je kovan gvozdeni novac, presvučen bronzanom prevlakom zvani subferat (subferratus), koji je u vreme nedostatka novca zamenjivao oficijelno kovane rimske sestercije. Ovaj novac je karakteristika rimskih provincija Norika i Panonije, a izrađivan je prvo u vojnim centrima Karnuntumu (Carnuntumu), Brigeciju (Brigetio) i Laurikanumu (Lauricanum). Izrada ove vrste novca, karakteristična je za period markomanskih ratova i vreme cara Marka Aurelija (161-180) i posebno period vladavine cara Septimija Severa (198-211).