Probojem Solunskog fronta 15. septembra 1918. godine započeto je oslobađanje Kraljevine Srbije. U silovitom jurišu srpskih junaka i saveznika poražena je bugarska vojska, koja je kapitulirala 29. septembra, dok su nemačke i austrougarske trupe svakodnevno gonjene u svim pravcima i bile su primorane na uzmicanje. Poslednje nedelje oktobra 1918, godine Srpska vojska je izbila na Drinu i Dunav, a 1. novembra oslobodila je svoj prestolni grad – Beograd. Austro-ugarska vojska kapitulirala je 3. novembra, a nemačka 11. novembra.

Dr Đura Jovanović je rođen 4. maja 1892. godine u Erdeviku, kao najstarije od šestoro dece majke Marije i oca Živote. Školovao se u Erdeviku, Šidu, Sremskim Karlovcima, a maturirao je 1911. godine u Novom Sadu. Kao stipendista Tekelijanuma studirao je medicinu u Budimpešti, a početkom rata bio je mobilisan i upućen na front u Galiciju, gde je radio u previjalištu.

Težak bronzani liveni novac koji je u vreme Rimske Republike zamenio aes rude, prvi oblik platežnog sredstva kod Rimljana, čije ime je označavalo neobrađene komade bronze, nepravilnih oblika i različite težine, bez likova kod kojih je bila važna samo težina. Pojava aes grave bila je veliki napredak u razvoju rimskog novca, koji je predstavljao liven okrugli novac sa likom na obe strane.

Muzičko stvaralaštvo u Vojvodini već od prvih decenija 19. veka bilo je u stalnom usponu. Šezdesetih godina su sva veća vojvođanska mesta imala pevačka društva, koja su izvodila ne samo crkvene pesme, već i kompozicije domaćih i stranih autora. Oni su redovno priređivali koncerte, kako u svom tako i u ostalim gradovima Vojvodine.

U vizuelnoj reprezentaciji istorijskih događaja ponekad se određeni motiv izdvoji po svojoj ikoničnosti i preraste u jasnu metaforu samog događaja. To može biti jedna scena zabeležena okom kamere ili karakterističan detalj krajolika u kojem se događaj odvijao. Nesrećnim slučajem, pravoslavna crkva posvećena svetim apostolima Petru i Pavlu u baranjskom selu Bolman postala je metafora za žestoku bitku, koja se odvijala u samoj završnici Drugog svetskog rata na prostoru Jugoslavije.

Želeći da zaustavi prodor Crvene armije u Nemačku, Vrhovna komanda Trećeg Rajha je planirala veliku kontraofanzivu na prostoru Panonske nizije, poznatu pod nazivom „Prolećno buđenje“. Početkom marta 1945. Nemačka je pokrenula veliku vojnu silu, a deo plana je podrazumevao zauzimanje teritorije Baranje, koju su čuvale vojvođanske brigade III Armije NOVJ. U prvom naletu, od 5. do 10. marta, jedinice Vermaht-a su uspele da pređu u Baranju i uspostave mostobran na levoj obali Drave. Nakon što je Crvena Armija suzbila nemački prodor na ostalim delovima fronta, poslala je pomoć u Baranju. Zajedničkim naporima, Crvena Armija, Bugarska armija i Narodnooslobodilačka vojska Jugoslavije su uspeli, od 16. do 21. marta, da potisnu nemačke trupe na desnu obalu Drave. Jugoslovenske jedinice su preuzele inicijativu i nakon ove pobede i proboja Sremskog fronta nastavile nezadrživi pohod do konačnog oslobođenja Jugoslavije.

Plan nemačke operacije „Prolećno buđenje“

Marija Jovanović rođena je u Begeču u zemljoposedničkoj porodici Borakovića. Srpsku narodnu-veroispovednu školu završila je u rodnom mestu. Školovanje je nastavila u Novom Sadu. Privatno je pohađala časove klavira.

Vaspitana u pravoslavnoj veri i nacionalnom duhu, bila je priložnica Srpske pravoslavne crkve i narodna dobrotvorka, koja je pomagala siromašnu decu i ženska dobrotvorna društva. Bila je žena vanredne lepote i triput se udavala: za Nikolu Stojakovića u Bačkoj Palanci, Vasu Radosavljevića, zemljoposednika iz Tomaševca i Kamenka Jovanovića, štampara i izdavača iz Pančeva.