Drugi svetski rat u Jugoslaviji i Vojvodini ima niz specifičnih karakteristika. Prvo, iako na geopolitički izuzetno značajnom položaju, Jugoslavija je relativno dugo ostala nezahvaćena ratom, za razliku od Prvog svetskog rata, koji je upravo na ovom području počeo.
Posebna karakteristika Vojvodine nakon okupacije je njena rascepkanost. Iako geografski malo područje, Vojvodina je bila veoma bitna za ratnu privredu okupatora, pre svega kao izvor prehrambenih sirovina. Još važnije je, da je znatan deo pripadnika pojedinih ovdašnjih naroda, pre svih Nemaca, zatim Mađara i Hrvata, video u okupaciji ostvarenje svojih nacionalnih ciljeva. Interesi okupatorskih sila doveli su do podele Vojvodine, tako da su se njene geografske regije našle u tri različite okupatorske državne tvorevine, sa velikim rekama kao granicama.
Srem je uvršten u okupatorsku marionetsku Nezavisnu državu Hrvatsku. Osnovno obeležje ove okupatorske tvorevine bila je politika otvorenog genocida nad srpskim i jevrejskim narodom, koja je odnela stotine hiljada žrtava.
Bačku i Baranju je okupirala Hortijeva Mađarska. I ovde je vršena sistematska promena nacionalne strukture stanovništva proterivanjem Srba koji nisu živeli na tom području u vreme Austrougarske, pre svega kolonizovanih dobrovoljaca srpske vojske iz I svetskog rata, i naseljavanjem manjih mađarskih etničkih grupa.
Banat je nominalno bio u sastavu Srbije. No, već juna 1941. nemačka manjina u Banatu dobila je takve povlastice da je on praktično bio država u državi, sa domaćim Nemcima na vlasti.
